Sad Story

I git this story on facebook (direct link provided below) . This story is sad because sometimes it does happens. As the saying goes, "nasa huli ang pagsisisi. So as early as now be wise enough to think a hundred times before you do something. Thing that you do today will affect the things for your future...


Si Lina ay maganda at magaling kumanta pero may katigasan sa ulo, mahirap lang ang kanilang buhay, lumaki sya sa probinsya sa liblib na lugar. Mula nung bata pa siya wala ng siyang ibang pinangarap kundi yumaman, magkaroon ng magandang bahay, sasakyan at negosyo. Pagkatapos niya sa high school dahil wala siyang panggastos sa kolehiyo napagdesisyonan niyang lumuwas sa manila para makipagsapalaran sumama siya sa kaibigan niya na may kamagkanak sa manila, kahit ayaw ng mga magulang niya nagpumilit parin siya. Pagdating sa manila ibang trabaho ang napasok niya sa murang edad niya nagtrabho siya sa club, club ang bagsak niya at dahil bata pa maganda at magaling kumanta medyo malaki ang kita hangga't nakakuha siya ng sariling apartment. Isang araw may nagkagusto sa kanya na kano at ang akala niya sa pamamagitan ni kano matutupad na ang matagal niyang pangarap kaya kahit kakakilala palang niya sa kano na iyun sumama na ito pero isang buwan lang ang pagsasama nila dahil drug adik pala at ang pagsasama nila nabuo ang isang baby, nabuntis siya at gusto niyang ipalaglag ang bata kaya lahat ng paraan ginawa nya pero hindi nalaglag ang bata kaya wala siyang nagawa kundi isilang ang pinagbubuntis. Baby boy ang anak at ang pangalan ZAIN WYLON.

Pagkatapos ng isang buwan mula ng nanganak pumasok ulit sa club yun lang kasi ang alam niyang paraan para mabuhay silang mag-ina, sa gabi binabayaran nya ang kapit bahay nila para may magbanatay sa anak, pagdating niya sa umaga aalis na ung tagabantay sa anak. Dahil puyat basta nalang ilalagay ang bata sa crib nito tapos matutulog na siya. Nagising sa hapon, ang anak niyang iyak ng iyak dahil gutom na pero wala siya pakialam dito. Kung kailan magising sa hapon yun lang din ang oras na padedehin ang bata at habang nagtitimpla ng gatas dakdak ng dakdak ito at ito ang laging linya niya tuwing gagawa ng milk ni baby '"Lintik kang bata ka bakit ka pa nabuhay? Bakit hindi ka nalang nalaglag para wala akong prolema? Halos lahat na kinikita ko napupunta sayo paano ako yayaman nito, hindi na dahil sayo! Sabay kurot sa baby." Pag naiyak sa sakit tinatakpan ang bunganga, gutom na gutom na nga ang baby sinasaktan pa ito. Ganun lagi ang nangyayari sa baby laging nagugutom o laging nalilipsan ng gutom kaya napakapayat ito, laging sinasaktan na kahit walang kasalanan, anong malay ng isang baby? Wala! Kundi pag-mamahal at pag-aaruga ang kailangan nito pero ni minsan hindi nagawa ng ina ito, hindi niya maramdman ang pagmamahal ng kanyang sariling ina kundi puro pasakit.

Lumipas pa ang araw, buwan at taon, 6 yrs old na si Zain gwapo, magaling na bata, mabait at mana sa ina na magaling kumanta pero sa edad na 6 hindi pa pumasok sa paaralan dahil ayaw ng nanay niya, gastos lang daw pero kahit ganun natuto siyang sumulat at bumasa sa sariling paraan dahil matalino ito magaling pumickup sa mga salita na kahit sa TV lang. sa murang edad ni Zain marunong na siya sa lahat na gawain sa bahay siya ang tagalaba ng kanyang ina parang katulong ito sa sariling ina, pagnakagawa ng kasalan inihanda na nya ang kanyang tiyan dahil sigurado hindi na naman papakainin ng nanay nito, kahit sana parusahan basta pakainin pero hindi, madalas na nanatulog ang bata na walang laman ang tiyan.

Isang gabi natulog na walang laman ang tyan at syempre pag-gising sa umaga gutom na gutom na ito nakita niya na may pagkain sa mesa dali dali itong umupo sa mesa isusubo na sana niya yung kanin nung biglang tinabig ng ina ang kamay kaya nagkalat ang mga kanin sabay batok sa anak (naluha si zain habang tinitignan ang mga nagkalat na kanin) at ang sabi ng ina ''Sinong nagsabi na kakainin mo yan? Hindi ka pwedeng kumain hanggat hindi mo nagawa ung sinabi ko!'' nakiusap si Zain sa kanayang ina ''Nay gutom na gutom na po ako pwede ho bang....'' Pero sabi ng ina ''Letse! Tumayo kana at gawin mo na yun lintik ka! Bakit ka pa nabuhay? Bakit kapa dumating sa buhay ko? Bakit hind ka nalng nalaglag noon?'' Tuluyan ng bumagsak ang luha ng bata sa mga narinig, nagtanong ito sa ina kung ano ba ang gusto niya para lang mawala ang galit nito, sabi ng ina ''Sasaya lang ako kung mabigyan mo ako ng bahay, sasakyan, etc o kaya'y mawala ka sa paningin ko! Kaya mong gawin yun? HaHa!'' Sabay alis ng kanyang ina sa harapan niya. Hindi maampat ang luha ng bata sa mga masasakit na salita mula sa ina, ang gutom niya kanina nawala na naplitan ng sobrang lungkot. Umiiyak habang ginigiwa ang gawain niya sa loob ng bahay pagkatapos nun lumabas sa bahay naglakad lakad na hindi alam kung saan tutungo at habanag naglalakad naramdaman niya ulit ng pagkagutom, hanggat nakita niya ung isang Ale si Aleng Jin naghuhugas ng maraming bote nilapitan niya ito at sabi niy ''Pwede po bang ako nalang maglinis sa mga bote ma'am pakainin mo lang ako hindi pa kasi ako kumain mula kagabi.'' Naantig ang puso ni Aleng Jin niyaya niya si Zain sa kusina at pinakain, habang kumakain ang bata nagkwento ito, sinabi lahat lahat kay Aleng Jin naluha si Aleng Jin sakwento ni Zain dahil sa murang edad nito naransan niya lahat ng mga iyon, ang nasabi nalang niya sa bata "Huwag kang mawalan ng pag-asa Zain basta manalig ka lang sa Panginoon." Ngumiti ang bata. Pagkatapos nun naghugas na siya sa mga bote ayaw ni Aleng Jin pero nagpumilit si Zain at habang naghuhugas ng bote kumakanta ito, narinig ni Aleng Jin si Zain at sabi nito na isasali niya sa TV sa pagkanta ang prize 2M pesos. Noong una ayaw ng bata tatanungin daw muna niya ang kanyang ina pero ang sabi ni Aleng Jin "Wag na basta ako ang bahala sayo, malay natin baka yun ang paraan para matupad na ang pangarap ng iyung ina." Kaya nag OO na siya, agahan mo bukas ha kailangan maaga tayo pumila para sigurado na makapasok tayo dahil maraming tao. Kinabuksan dahil 4am palang hindi na ginawa ni Zain ang mga gawain niya tuwing umaga gaya ng paghahanda sa mga kailangan ng ina. Masaya siya dahil natanggap siya at bukas na bukas din kakanta na siya, pero ang sayang iyun napalitan ng lungkot dahil pagdating niyavsa bahay galit na galit ang nanay pagpasok palang sa pinto sampal na ang inabot nito. "Saan ka galing lintIk kang bata ka?" "Nay pumunta po ako sa ano gusto ko kasi sumali sa con..." Hindi na niya naituloy dahil binatukan na naman ito at ang sabi ng ina wala akong pakialam na kahit saan kapa pumunta na kahit magpasagasa ka pa basta gawin mo muna mga obligasyon mo! Walang ibng sinagot kundi ''Opo inay.'' Nakasali sa pacontest si Zain nakaposk sa semi finals at ganun din sa grandfinal, ang araw ng grand finals na gaganapin ngaun, araw din mismo ng Birth day ni Zain. Si Lina galit na galit sa anak dahil hindi nya nadatnan ito sa bahay. 11 am na siya umuwi dahil dumaan ito sa kanyang kaibigan, dahil walang makain lumabas ito para bumili ng makakain at dahil galit ito habang naglalakad ibinubulong na ''Hindi ka kakain ngaun lintik kang bata ka bahala ka sa buhay mo!'' Pagdting sa restoran narinig niya ang pangalan ng kanyang anak mula sa TV, ZAIN WYLON VALDEZ kitang kita niya ang anak na naglalakad sa gitna ng stage hawak hwak ang mikropono, nakasuot ng americano gwapong gwapo sa suot nito napatitig sa TV at nung kumanta ang anak pumatak ang luha nito, for the first time na naluha dahil sa anak, lalo na nung marinig ang bawat mensahe sa kantang pinili ni Zain ang ''HABANG MAY BUHAY''.

"NAIS KONG MABUHAY SA HABA NG PANAHON KUNG ITO'Y LILIPAS NA IKA'Y KAPILING KO HABANG MAY BUHAY, ANG AKING BUHAY SAYO IBIBIGAY ANG TANGI KONG PANALANGIN AY ANG PAGSAMO MO KAILAN MA'Y DI MAGMAMALIW ANG APOY SA PUSO KO HABANG MAY BUHAY..."

Hindi maampat ang luha ni Lina habang pinapakinggan at tinitigan ang anak, bumabalik sa ala ala niya kung paano niya pinagmalupitan ang anak mula nung baby pa ito, kung paano nya tinitiis na nagugutom ito na nagsasaripsyo, kung paano niya ito inalipin.

"IBIG KONG MALAMAN MO HANGGANG SA DULO NG MUNDO ANG PANGARAP KO'Y SAYO HABANG MAY BUHAY, ANG AKING BUHAY HANGGA'T ANG DUGO KO AY DUMADALOY SA'YO LAMANG IAALAY ANG AKING BUHAY SA'YO IBIBIGAY..."

Tuluyan ng napahagulgol si Lina sa iyak at nasambit ang ''PATAWAD ANAK'' na kahit pinagtitinginan na ng mga tao lalo na nung itinanghal ang kanyang anak na siya ang nanalo, naiiyak hindi dahil matutupad na ang kanyang mga pangarap kundi umiiyak dahil ang pinagmalupitan na anak siya pala ang katuparan sa kanyang mga pangarap o siya pala ang naging ilaw at daan sa matagal ng pinapangrap. Tinanong ng mga judges kung aanhin ni Zain ang napanalonan niya ang sabi nya ''Para sa pangarap ni nanay na magkaroon ng bahay, sasakyan at negosyo.'' At ikaw anong gusto mo? Sagot niya ''Wala po, ang mahalaga matupad na ang gusto ni nanay mahal na mahal ko po kasi siya.'' Kitang kita sa mata ng bata na naluluha na ito at pagtanong sa kanya kung nasaan ang nanay, dun na tuluyang bumagsak ang kanyang mga luha gustong magsalitabpero hindi na nya maibuka ang bibig dahil sa lungkot, dahil sa pananabik sa pagmamahal ng isang ina na hindi niya alam kung kailan maramdaman. Hindi lang sya ang naiyak pati na rin ang mga nanonood at mga judges. Lalo na ang ina na nanonood lang sa TV. Walang ibang sinasambit sa oras na yun kundi ang ''PATAWAD ANAK''.

Paguwi ni Lina nagmamadli siya na naghanda para sa anak naalala niya kasi na kaarawan nito, ibiniili ng mga damit ng anak at napakaraming pagkain gusto niya kasi bago dumating ang anak nakahanda na ang lahat surpresa ika nga.

Sa araneta kung saan naganap ang grandfinals, paglabas nina Zain at si Aleng Jin sa gate malakas ang hangin nabitawan ni Zain ang papel na hawak nito at lumipad, hinabol ni Zain ang papel at sa kamamadali hindi na niya napansin ang bus na parating nasagasahan si Zain dead on thebspot, dahil hindi nila alam ang number ng kanyang Ina basta nalang nila dinala ito sa funeral, pagkatapos ng lahat sila na mismo ang naghatid sa bahay nito kasama ang ilan sa mga emplyado sa paligsahang iyun, hinanap pa nila ang bahay ng mga ito kasi address lang alam ni Aleng Jin.

Sa bahay nina Lina punong puno ng ballon at mga iba't ibang pagkain sakto naman nabnatapos na siya nung may kumatok, pagbukas niya ng pinto kabaong ang bumungad sa kanya, sabi nito ''Ba? Bakit ano yang kabaong, baka po nagkakamali kayo?" Si Aleng Jin ang nagsalita, ikaw ba nanay ni Zain? Siya po ang nasa kabaong, ipinaliwang nila kay Lina yung nangyari, hindi makakibo nantiling tulala, sabay tulo ng kanyang mga luha at bawat patak ang kanayang luha bumabalik na naman ang mga kalupitan niya sa kanyang anak ang mga eksena tuwing pinapahirapan ang anak.

Ibinigay sa kanya ang 2M na napanalonan ng kanyang anak, matutupad na ang kanyang pangarap pero wala na ang anak, ang anak na ni minsan hindi pinaramdam ang pagmamahal nito dahil pinairal niya ang galit sa kanyang dibdib ibinuhos ang galit sa anak na walang kaalam alam dahil sa mga pagsubok sa kanyang buhay ngayon wala na siya. Isinisigaw niya na ''AANHIN KO PA ANG KAYAMAN KUNG WALA NA ANG AKING ANAK NA AKING PINAGMALUPITAN? AANHIN KO PA ANG PERA KUNG WALA NA AKONG KASAMA KUNG NAG-IISA NA AKO? PANGINOON, BAKIT NGAYON KO PALANG NAREALIZE ANG AKING KAMALIAN. BAKIT NGAYON GUSTO KONG IPARAMDAM ANG PAGMAMAHAL KO SA AKING ANAK. BAKIT NGAYON GUSTO KONG PUNUAN ANG PAGKUKULANG KO SA KANYA SAKA MO NAMAN KINUHA? BAKIT? Iyak siya ng iyak pero huli na ang lahat! Nasa huli talga ang pag-sisisi.

Bumili man siya ng bahay, sasakyan at may negosyo na siya pero kulang pa din hindi siya masaya dahil nanatili sa kanyang puso at isip ang paghihirap na pinadanas niya sa kanyang anak at hindi niya alam kung kailan makakalimot siguro panahon lang makapagsasabi o kaya'y saka lang mawala yun kung sumakabilang buhay na rin siya. WAKAS!

-kung sino man po ang gumawa nito maraming salamat po sayo.... sigurado maraming umiyak sa kwento na to.... Share po natin.
Pagkatapos ng isang buwan mula ng nanganak pumasok ulit sa club yun lang kasi ang alam niyang paraan para mabuhay silang mag-ina, sa gabi binabayaran nya ang kapit bahay nila para may magbanatay sa anak, pagdating niya sa umaga aalis na ung tagabantay sa anak. Dahil puyat basta nalang ilalagay ang bata sa crib nito tapos matutulog na siya. Nagising sa hapon, ang anak niyang iyak ng iyak dahil gutom na pero wala siya pakialam dito. Kung kailan magising sa hapon yun lang din ang oras na padedehin ang bata at habang nagtitimpla ng gatas dakdak ng dakdak ito at ito ang laging linya niya tuwing gagawa ng milk ni baby '"Lintik kang bata ka bakit ka pa nabuhay? Bakit hindi ka nalang nalaglag para wala akong prolema? Halos lahat na kinikita ko napupunta sayo paano ako yayaman nito, hindi na dahil sayo! Sabay kurot sa baby." Pag naiyak sa sakit tinatakpan ang bunganga, gutom na gutom na nga ang baby sinasaktan pa ito. Ganun lagi ang nangyayari sa baby laging nagugutom o laging nalilipsan ng gutom kaya napakapayat ito, laging sinasaktan na kahit walang kasalanan, anong malay ng isang baby? Wala! Kundi pag-mamahal at pag-aaruga ang kailangan nito pero ni minsan hindi nagawa ng ina ito, hindi niya maramdman ang pagmamahal ng kanyang sariling ina kundi puro pasakit.
Lumipas pa ang araw, buwan at taon, 6 yrs old na si Zain gwapo, magaling na bata, mabait at mana sa ina na magaling kumanta pero sa edad na 6 hindi pa pumasok sa paaralan dahil ayaw ng nanay niya, gastos lang daw pero kahit ganun natuto siyang sumulat at bumasa sa sariling paraan dahil matalino ito magaling pumickup sa mga salita na kahit sa TV lang. sa murang edad ni Zain marunong na siya sa lahat na gawain sa bahay siya ang tagalaba ng kanyang ina parang katulong ito sa sariling ina, pagnakagawa ng kasalan inihanda na nya ang kanyang tiyan dahil sigurado hindi na naman papakainin ng nanay nito, kahit sana parusahan basta pakainin pero hindi, madalas na nanatulog ang bata na walang laman ang tiyan.
Isang gabi natulog na walang laman ang tyan at syempre pag-gising sa umaga gutom na gutom na ito nakita niya na may pagkain sa mesa dali dali itong umupo sa mesa isusubo na sana niya yung kanin nung biglang tinabig ng ina ang kamay kaya nagkalat ang mga kanin sabay batok sa anak (naluha si zain habang tinitignan ang mga nagkalat na kanin) at ang sabi ng ina ''Sinong nagsabi na kakainin mo yan? Hindi ka pwedeng kumain hanggat hindi mo nagawa ung sinabi ko!'' nakiusap si Zain sa kanayang ina ''Nay gutom na gutom na po ako pwede ho bang....'' Pero sabi ng ina ''Letse! Tumayo kana at gawin mo na yun lintik ka! Bakit ka pa nabuhay? Bakit kapa dumating sa buhay ko? Bakit hind ka nalng nalaglag noon?'' Tuluyan ng bumagsak ang luha ng bata sa mga narinig, nagtanong ito sa ina kung ano ba ang gusto niya para lang mawala ang galit nito, sabi ng ina ''Sasaya lang ako kung mabigyan mo ako ng bahay, sasakyan, etc o kaya'y mawala ka sa paningin ko! Kaya mong gawin yun? HaHa!'' Sabay alis ng kanyang ina sa harapan niya. Hindi maampat ang luha ng bata sa mga masasakit na salita mula sa ina, ang gutom niya kanina nawala na naplitan ng sobrang lungkot. Umiiyak habang ginigiwa ang gawain niya sa loob ng bahay pagkatapos nun lumabas sa bahay naglakad lakad na hindi alam kung saan tutungo at habanag naglalakad naramdaman niya ulit ng pagkagutom, hanggat nakita niya ung isang Ale si Aleng Jin naghuhugas ng maraming bote nilapitan niya ito at sabi niy ''Pwede po bang ako nalang maglinis sa mga bote ma'am pakainin mo lang ako hindi pa kasi ako kumain mula kagabi.'' Naantig ang puso ni Aleng Jin niyaya niya si Zain sa kusina at pinakain, habang kumakain ang bata nagkwento ito, sinabi lahat lahat kay Aleng Jin naluha si Aleng Jin sakwento ni Zain dahil sa murang edad nito naransan niya lahat ng mga iyon, ang nasabi nalang niya sa bata "Huwag kang mawalan ng pag-asa Zain basta manalig ka lang sa Panginoon." Ngumiti ang bata. Pagkatapos nun naghugas na siya sa mga bote ayaw ni Aleng Jin pero nagpumilit si Zain at habang naghuhugas ng bote kumakanta ito, narinig ni Aleng Jin si Zain at sabi nito na isasali niya sa TV sa pagkanta ang prize 2M pesos. Noong una ayaw ng bata tatanungin daw muna niya ang kanyang ina pero ang sabi ni Aleng Jin "Wag na basta ako ang bahala sayo, malay natin baka yun ang paraan para matupad na ang pangarap ng iyung ina." Kaya nag OO na siya, agahan mo bukas ha kailangan maaga tayo pumila para sigurado na makapasok tayo dahil maraming tao. Kinabuksan dahil 4am palang hindi na ginawa ni Zain ang mga gawain niya tuwing umaga gaya ng paghahanda sa mga kailangan ng ina. Masaya siya dahil natanggap siya at bukas na bukas din kakanta na siya, pero ang sayang iyun napalitan ng lungkot dahil pagdating niyavsa bahay galit na galit ang nanay pagpasok palang sa pinto sampal na ang inabot nito. "Saan ka galing lintIk kang bata ka?" "Nay pumunta po ako sa ano gusto ko kasi sumali sa con..." Hindi na niya naituloy dahil binatukan na naman ito at ang sabi ng ina wala akong pakialam na kahit saan kapa pumunta na kahit magpasagasa ka pa basta gawin mo muna mga obligasyon mo! Walang ibng sinagot kundi ''Opo inay.'' Nakasali sa pacontest si Zain nakaposk sa semi finals at ganun din sa grandfinal, ang araw ng grand finals na gaganapin ngaun, araw din mismo ng Birth day ni Zain. Si Lina galit na galit sa anak dahil hindi nya nadatnan ito sa bahay. 11 am na siya umuwi dahil dumaan ito sa kanyang kaibigan, dahil walang makain lumabas ito para bumili ng makakain at dahil galit ito habang naglalakad ibinubulong na ''Hindi ka kakain ngaun lintik kang bata ka bahala ka sa buhay mo!'' Pagdting sa restoran narinig niya ang pangalan ng kanyang anak mula sa TV, ZAIN WYLON VALDEZ kitang kita niya ang anak na naglalakad sa gitna ng stage hawak hwak ang mikropono, nakasuot ng americano gwapong gwapo sa suot nito napatitig sa TV at nung kumanta ang anak pumatak ang luha nito, for the first time na naluha dahil sa anak, lalo na nung marinig ang bawat mensahe sa kantang pinili ni Zain ang ''HABANG MAY BUHAY''.
"NAIS KONG MABUHAY SA HABA NG PANAHON KUNG ITO'Y LILIPAS NA IKA'Y KAPILING KO HABANG MAY BUHAY, ANG AKING BUHAY SAYO IBIBIGAY ANG TANGI KONG PANALANGIN AY ANG PAGSAMO MO KAILAN MA'Y DI MAGMAMALIW ANG APOY SA PUSO KO HABANG MAY BUHAY..."
Hindi maampat ang luha ni Lina habang pinapakinggan at tinitigan ang anak, bumabalik sa ala ala niya kung paano niya pinagmalupitan ang anak mula nung baby pa ito, kung paano nya tinitiis na nagugutom ito na nagsasaripsyo, kung paano niya ito inalipin.
"IBIG KONG MALAMAN MO HANGGANG SA DULO NG MUNDO ANG PANGARAP KO'Y SAYO HABANG MAY BUHAY, ANG AKING BUHAY HANGGA'T ANG DUGO KO AY DUMADALOY SA'YO LAMANG IAALAY ANG AKING BUHAY SA'YO IBIBIGAY..."
Tuluyan ng napahagulgol si Lina sa iyak at nasambit ang ''PATAWAD ANAK'' na kahit pinagtitinginan na ng mga tao lalo na nung itinanghal ang kanyang anak na siya ang nanalo, naiiyak hindi dahil matutupad na ang kanyang mga pangarap kundi umiiyak dahil ang pinagmalupitan na anak siya pala ang katuparan sa kanyang mga pangarap o siya pala ang naging ilaw at daan sa matagal ng pinapangrap. Tinanong ng mga judges kung aanhin ni Zain ang napanalonan niya ang sabi nya ''Para sa pangarap ni nanay na magkaroon ng bahay, sasakyan at negosyo.'' At ikaw anong gusto mo? Sagot niya ''Wala po, ang mahalaga matupad na ang gusto ni nanay mahal na mahal ko po kasi siya.'' Kitang kita sa mata ng bata na naluluha na ito at pagtanong sa kanya kung nasaan ang nanay, dun na tuluyang bumagsak ang kanyang mga luha gustong magsalitabpero hindi na nya maibuka ang bibig dahil sa lungkot, dahil sa pananabik sa pagmamahal ng isang ina na hindi niya alam kung kailan maramdaman. Hindi lang sya ang naiyak pati na rin ang mga nanonood at mga judges. Lalo na ang ina na nanonood lang sa TV. Walang ibang sinasambit sa oras na yun kundi ang ''PATAWAD ANAK''.
Paguwi ni Lina nagmamadli siya na naghanda para sa anak naalala niya kasi na kaarawan nito, ibiniili ng mga damit ng anak at napakaraming pagkain gusto niya kasi bago dumating ang anak nakahanda na ang lahat surpresa ika nga.
Sa araneta kung saan naganap ang grandfinals, paglabas nina Zain at si Aleng Jin sa gate malakas ang hangin nabitawan ni Zain ang papel na hawak nito at lumipad, hinabol ni Zain ang papel at sa kamamadali hindi na niya napansin ang bus na parating nasagasahan si Zain dead on thebspot, dahil hindi nila alam ang number ng kanyang Ina basta nalang nila dinala ito sa funeral, pagkatapos ng lahat sila na mismo ang naghatid sa bahay nito kasama ang ilan sa mga emplyado sa paligsahang iyun, hinanap pa nila ang bahay ng mga ito kasi address lang alam ni Aleng Jin.
Sa bahay nina Lina punong puno ng ballon at mga iba't ibang pagkain sakto naman nabnatapos na siya nung may kumatok, pagbukas niya ng pinto kabaong ang bumungad sa kanya, sabi nito ''Ba? Bakit ano yang kabaong, baka po nagkakamali kayo?" Si Aleng Jin ang nagsalita, ikaw ba nanay ni Zain? Siya po ang nasa kabaong, ipinaliwang nila kay Lina yung nangyari, hindi makakibo nantiling tulala, sabay tulo ng kanyang mga luha at bawat patak ang kanayang luha bumabalik na naman ang mga kalupitan niya sa kanyang anak ang mga eksena tuwing pinapahirapan ang anak.
Ibinigay sa kanya ang 2M na napanalonan ng kanyang anak, matutupad na ang kanyang pangarap pero wala na ang anak, ang anak na ni minsan hindi pinaramdam ang pagmamahal nito dahil pinairal niya ang galit sa kanyang dibdib ibinuhos ang galit sa anak na walang kaalam alam dahil sa mga pagsubok sa kanyang buhay ngayon wala na siya. Isinisigaw niya na ''AANHIN KO PA ANG KAYAMAN KUNG WALA NA ANG AKING ANAK NA AKING PINAGMALUPITAN? AANHIN KO PA ANG PERA KUNG WALA NA AKONG KASAMA KUNG NAG-IISA NA AKO? PANGINOON, BAKIT NGAYON KO PALANG NAREALIZE ANG AKING KAMALIAN. BAKIT NGAYON GUSTO KONG IPARAMDAM ANG PAGMAMAHAL KO SA AKING ANAK. BAKIT NGAYON GUSTO KONG PUNUAN ANG PAGKUKULANG KO SA KANYA SAKA MO NAMAN KINUHA? BAKIT? Iyak siya ng iyak pero huli na ang lahat! Nasa huli talga ang pag-sisisi.
Bumili man siya ng bahay, sasakyan at may negosyo na siya pero kulang pa din hindi siya masaya dahil nanatili sa kanyang puso at isip ang paghihirap na pinadanas niya sa kanyang anak at hindi niya alam kung kailan makakalimot siguro panahon lang makapagsasabi o kaya'y saka lang mawala yun kung sumakabilang buhay na rin siya. WAKAS!


URL : https://www.facebook.com/photo.php?fbid=630993156933278&set=a.588124007886860.1073741826.483324975033431&type=1&theater